κυτταροτρόπος

-ο

1. βιολ. (για ουσίες) αυτός που έχει την ιδιότητα να ελκύεται από τα κύτταρα στα οποία και προσκολλάται

2. φρ. (βιολ. -φαρμ.) «κυτταροτρόπο φάρμακο» — χημειοθεραπευτικός παράγοντας που στερεώνεται σε ορισμένες ουσίες τού οργανισμού και όχι στα μικροβιακά του παράσιτα, όπως είναι λ.χ. η στρυχνίνη, η μορφίνη κ.ά.

[ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ελληνογενούς ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. cytotrope < cyt(o)- (βλ. κυτταρο-) + trope < τρόπος].